Met veel interesse gelezen. Vooral omdat ik Reve in het najaar van 1967 heb geholpen om hem thuis te brengen bij zijn logeeradres, na een lezing die hij gaf op de school waar ik toen zat. Nou ja, lezing. Voordracht uit eigen werk met enorm veel humor en “dubbele bodems”. Hij hield zichzelf uiteindelijk staande met één hand aan een lantaarnpaal en met de andere hand om de restanten van een fles goedkope rode wijn. Gaf mij de gelegenheid hem het laatste stukje naar de deur te brengen en om zelf mijn fiets te stallen. Een gedenkwaardige avond met een gedenkwaardige man.
Ik zat op dezelfde school waar Reve in 1967 een voordracht gaf. Ik had hem daartoe uitgenodigd toen ik hem in Leeuwarden ontmoette waar de roemruchte ruzie tussen Gerard en Vinkenoog plaats vond. Vlak voor de bewuste datum van het bezoek aan onze school schreef hij mij een brief (kroontjespen), waarin hij vroeg of hij opgehaald kon worden uit Greonterp. We reden erheen ( had zelf nog geen rijbewijs) en waren onder de indruk van ‘ Huize het Gras’. Wat wil je ook. Ik was nog geen 18 jaar.
Gerard wilde ook graag overnachten, : “ ik hoef niet in een echt hotel, wat mij betreft. Daar is het meestal te bedompt en lawaaierig, maar ik geef er de voorkeur aan de kamer te delen met de 17,5-jarige aanbiddelijke zoon van de gymnastiekleraar”, schreef hij in die aan mij geaddresseerde brief.
Uiteindelijk overnachtte hij bij onze leraar Nederlands, waar het wijn drinken begon. Tijdens de late avond en nacht werden ettelijke flessen goedkope rode wijn opengetrokken. Bij elk glas hield hij het omhoog en bedankte hij God.
Mijn Vader vond het allemaal maar niks. Ik was tenslotte opgevoed als een keurig katholiek meisje…
Goh, Ingrid Fischer … wat ontzettend leuk je hier te lezen. Ik hoorde al van Egbert dat je net als ons nog rondloopt op deze aarde. En inderdaad - het was een mooie tijd toen even met Reve. Nooit geweten dat jij er achter zat dat hij kwam. Ik was daar bij “in het geheim”.
Ja, annotaties waren wellicht heilzamer geweest, maar ik was in de overtuiging dat het de leesbaarheid niet zou bevorderen. Bovendien is het allemaal vrijwilligerswerk, maar Reve zou me er ongetwijfeld voor tuchtigen. Of de autoriteiten erbij halen.
Met veel interesse gelezen. Vooral omdat ik Reve in het najaar van 1967 heb geholpen om hem thuis te brengen bij zijn logeeradres, na een lezing die hij gaf op de school waar ik toen zat. Nou ja, lezing. Voordracht uit eigen werk met enorm veel humor en “dubbele bodems”. Hij hield zichzelf uiteindelijk staande met één hand aan een lantaarnpaal en met de andere hand om de restanten van een fles goedkope rode wijn. Gaf mij de gelegenheid hem het laatste stukje naar de deur te brengen en om zelf mijn fiets te stallen. Een gedenkwaardige avond met een gedenkwaardige man.
Ik zat op dezelfde school waar Reve in 1967 een voordracht gaf. Ik had hem daartoe uitgenodigd toen ik hem in Leeuwarden ontmoette waar de roemruchte ruzie tussen Gerard en Vinkenoog plaats vond. Vlak voor de bewuste datum van het bezoek aan onze school schreef hij mij een brief (kroontjespen), waarin hij vroeg of hij opgehaald kon worden uit Greonterp. We reden erheen ( had zelf nog geen rijbewijs) en waren onder de indruk van ‘ Huize het Gras’. Wat wil je ook. Ik was nog geen 18 jaar.
Gerard wilde ook graag overnachten, : “ ik hoef niet in een echt hotel, wat mij betreft. Daar is het meestal te bedompt en lawaaierig, maar ik geef er de voorkeur aan de kamer te delen met de 17,5-jarige aanbiddelijke zoon van de gymnastiekleraar”, schreef hij in die aan mij geaddresseerde brief.
Uiteindelijk overnachtte hij bij onze leraar Nederlands, waar het wijn drinken begon. Tijdens de late avond en nacht werden ettelijke flessen goedkope rode wijn opengetrokken. Bij elk glas hield hij het omhoog en bedankte hij God.
Mijn Vader vond het allemaal maar niks. Ik was tenslotte opgevoed als een keurig katholiek meisje…
Ingrid Fischer
Goh, Ingrid Fischer … wat ontzettend leuk je hier te lezen. Ik hoorde al van Egbert dat je net als ons nog rondloopt op deze aarde. En inderdaad - het was een mooie tijd toen even met Reve. Nooit geweten dat jij er achter zat dat hij kwam. Ik was daar bij “in het geheim”.
Dankjewel, Frank, en leuke anekdote!
'Zelfs het woord Reve-Revival bestond al.' LOOOOLL
Uiteindelijk wordt de dood je minnaar... realist.
Mooi stuk.
Zonde om op de laptop te lezen.
Al helemaal op de smartphone.
Een goed idee!
Een paar deeltjes graag gelezen.
Wel een beetje vreemd, nog nooit gezien ook, citaten van een autoriteit los gegeven, zonder de bron er telkens bij.
Maar het geheel is wel leuk. Een blog bij Substack moet niet gelijk een wetenschappelijk artikel of een biografie zijn.
Ja, annotaties waren wellicht heilzamer geweest, maar ik was in de overtuiging dat het de leesbaarheid niet zou bevorderen. Bovendien is het allemaal vrijwilligerswerk, maar Reve zou me er ongetwijfeld voor tuchtigen. Of de autoriteiten erbij halen.
:D